Czołg ciężki KV-2 - wyniki i ...

Główny nacisk położyłem na walkę KV-2, chcę osiągnąć status elitarny, a potrzebują prawie 40k doświadczenia. Większość walk toczę właśnie tym czołgiem.
Oto niektóre z ostatnich wyników.

Mimo, że grywam od czasu do czasu IS, to jednak przejdę do niego, gdy już osiągnę ellite w KV-2. Oczywiście przygotuję również notkę do IS.

T-60 - As pancerny i strzelec wyborowy

Udało się zdobyć tytuł Asa pancernego i zarazem Obrońcę i Okupanta, bardzo przyzwoity wynik.

W drugim podejściu zdobyłem "strzelca wyborowego"

T-60 Elitarny

Jest to lekki czołg II tieru, więc uzyskanie czołgu elitarnego nie stanowi problemu - maksymalnie 2-3 walki. Oczywiści natychmiast zaznaczamy przyspieszenie szkolenia załogi i jedziemy dalej, aby podbić nieco doświadczenie przed przesiadką na T-70.

T-60 wyniki - odznaka mistrzowska Ii klasy

Oto kilka wyników uzyskanych T-60:

Lekki czołg ZSRR - T-60

Lekki czołg ZSRR - T-60

Drzewko technologiczne
podstawowego T-60

Na początku 1941 zespół konstruktorów radzieckich pod kierownictwem inż. N. Astrowa
opracował nowy lekki czołg rozpoznawczy dla Armii Radzieckiej. W połowie 1941 roku rozpoczęto jego seryjną produkcję w zakładach w Moskwie. Pierwszy seryjny egzemplarz wyjechał z hal produkcyjnych w dniu 15 września 1941 roku.
Czołg T-60 był produkowany w latach 1941-1943 w kilku zakładach na terenie ZSRR, ogółem wyprodukowano ok. 6300 czołgów wszystkich wersji. Na bazie tego czołgu budowano również inne pojazdy pancerne.
Produkowane wersje i inne pojazdy budowane na bazie tego czołgu:
• T-60 – czołg wyposażony w silnik GAZ 202 o mocy 70 KM
• T-60A – czołg wyposażony w silnik GAZ 203 o mocy 85 KM (produkowany od 1942 roku)
• T-60-2 – czołg wyposażony w działko przeciwpancerne ZIS 193M kal. 45 mm
• OSA-76 – prototyp czołgu wyposażony w armatę kal. 76,2 mm
• OSA-57 – prototyp czołgu wyposażony w armatę przeciwpancerną ZIS-2 kal. 57 mm
• OSA-23 – prototyp czołgu wyposażony w działko przeciwpancerne kal. 23 mm
• OSA-12 – prototyp czołgu wyposażony w przeciwpancerny karabin maszynowy kal. 12,7 mm
• BM-8-24 – wyrzutnia niekierowanych pocisków rakietowych RS-82 kal. 82 mm o 24 prowadnicach zamontowana na podwoziu czołgu T-60 (produkowana od września 1942 roku)
• TACAM - rumuńskie działo samobieżne z armatą F-22 kal.76,2 mm, wyprodukowane na podwoziach odkupionych od Niemców.
Użycie Bojowe
Czołgi T-60 , po uruchomieniu produkcji seryjnej, zostały wprowadzone do jednostek pancernych Armii Radzieckiej. Początkowo tworzono z nich samodzielne bataliony czołgów oraz bataliony niektórych brygad pancernych. Ich głównym zadaniem było prowadzenie działań rozpoznawczych. Z czasem zaczęto z nich tworzyć nawet tzw. lekkie brygady pancerne. Z uwagi na braki w uzbrojeniu pancernym, szczególnie w pierwszym okresie walk, używano ich również do wsparcia piechoty. Ponosiły przy tym ogromne straty z uwagi na słabe opancerzenie i uzbrojenie. Po wprowadzeniu do wyposażenia nowszych czołgów zostały one wycofane z użycia w jednostkach bojowych i przekazane do jednostek szkolnych.
Na tego typu czołgach szkolili się też polscy czołgiści w radzieckich szkołach wojskowych. Czołgi T-60 były również na wyposażeniu Centrum Wyszkolenia Armii w Riazaniu. Po przeniesieniu centrum do Polski, do Rembertowa, przybyły tam również 3 czołgi T-60. Zostały one przekazane Oficerskiej Szkole Broni Pancernej, gdzie były używane do końca 1945 r.
[za: pl.wikipedia.org]

W grze:

Podstawowy T-60

Lekki czołg II tieru posiada 150 HP i 280 m zasięgu widzenia z podstawową wieżą (T-40), natomiast z wieżą T-60 170 HP i 300 m zasięgu widzenia. 2-osobowa załoga: dowódca (celowniczy, radiooperator, ładowniczy) i kierowca-mechanik. Podstawowy silnik GAZ 202 o mocy 70 KM rozpędza pojazd do 45 km/h, natomiast silnik ZiS-16 ma 85 KM. Pancerz kadłuba 35/12/25, wieży 15/15//15, wieży T-60 25/25/25.
Uzbrojenie:
PT-23TB 23 mm 12/12 28/39 54.55
DSzK 12,7 mm 8 22 95.84 (działko podstawowe)
20 mm TNSz 10/10 28/39 26.67
37 mm ZiS-19 40/40/50 58/92/19 22.22
Radia: 71-TK-1 o zasięgu 265 i rozbudowane 71-TK-3 o zasięgu 300 m

AKTUALIZACJA 8.5

AKTUALIZACJA 8.5

Wprowadzona niedawno aktualizacja 8.5 dała nam:

Nowa mapa: „Rzeka Perłowa”

Nową azjatycką mapę z pewnością pokochają miłośnicy nierównego terenu. Wzgórza, równiny, rzeka, malutka wioska… Chcielibyśmy pojechać tam na wakacje. Niestety w tej sielskiej scenerii rozegra się bitwa. Będziecie mogli ustawić swoje pojazdy w wielu różnych miejscach, więc zapewne zajmie Wam trochę czasu opracowanie najlepszych taktyk. Udanej wycieczki!

Nowa gałąź niemieckich czołgów średnich i lekkich:

VK 20.01 (D) (czołg średni IV poziomu)

Jest to dość szybka i dynamiczna maszyna. Dzięki potężnemu zawieszeniu czołg ten może praktycznie natychmiast zmienić kierunek jazdy. Jego boczne płyty pancerza są stosunkowo wytrzymałe, a celne działo sprawia, że VK 20.01 (D) może z łatwością prowadzić walkę pozycyjną z przeciwnikami tego samego poziomu.

VK 30.01 (D) (czołg średni VI poziomu)

Ten pojazd z pewnością spodoba się każdemu entuzjaście dynamicznej rozgrywki, jaką charakteryzują się czołgi średnie. Nowa niemiecka maszyna cechuje się celnym działem, przyzwoicie nachylonym pancerzem oraz wysoką prędkością i zwrotnością. Czołg ten pozwoli Wam manewrować wokół przeciwnika i zadawać mu spore obrażenia trafieniami w boczne i tylne płyty pancerza. Wysunięta wieżyczka na kadłubie czołgu VK 30.01 (D) ułatwia prowadzenie ognia zza osłony.

Aufklärerpanzer Panther (czołg lekki VII poziomu)

Ten pojazd jest szybki i dynamiczny, a także wyjątkowo ciężki jak na czołg lekki, dzięki czemu może skutecznie taranować inne czołgi. Można go również wyposażyć w działo cechujące się dobrym współczynnikiem penetracji oraz przyzwoitą ilością zadawanych obrażeń, a także dużą celnością zarówno w bezruchu, jak i podczas jazdy. Najlepsza dostępna wieżyczka umożliwia opuszczanie działa pod większym kątem, co znacznie ułatwia prowadzenie ognia na nierównym terenie.

Indien Panzer (czołg średni VIII poziomu)

Wygląd tego pojazdu z pewnością skojarzy Wam się z czołgiem Löwe. Indien Panzer będzie jednym z najlepiej opancerzonych i uzbrojonych czołgów na swoim poziomie, ale będzie też mniej zwrotny od większości z nich. Warto wspomnieć, że zbadanie najlepszych elementów wyposażenia tego pojazdu nie zajmie Wam dużo czasu ze względu na niewielką liczbę dostępnych modułów.

Leopard PT A (czołg średni IX poziomu)

Ten czołg jest szybką i zwrotną maszyną wyposażoną w celne i potężne działo. Ma to duże znaczenie dla zwiadowców chcących szybko zająć dobre pozycje na mapie, rozpoznawać położenie maszyn przeciwnika dla swojej drużyny i zadawać im spore obrażenia z dużego dystansu. Czołg przypadnie do gustu zwłaszcza tym graczom, którzy lubią walczyć niszczycielem czołgów Hellcat.

Leopard 1 (czołg średni X poziomu)

Ten pojazd jest bardziej zwrotny od swojego poprzednika. Będzie także wyposażony w jedno z najwygodniejszych w obsłudze dział w całej grze. Cechuje się ono wysoką celnością i szybkością celowania, a także małym rozrzutem podczas prowadzenia ognia w trakcie jazdy. Opancerzenie czołgu jest dość słabe, ale maszyna nadrabia ten fakt wysoką prędkością, dzięki której szybko zajmiecie atrakcyjną pozycję na mapie i lepiej wykorzystacie dostępną siłę ognia.

Nowa gałąź sowieckich czołgów lekkich:

Т-60 (czołg lekki II poziomu)

Т-70 (czołg lekki III poziomu)

Т-80 (czołg lekki IV poziomu)

Jeśli jesteście fanami czołgów lekkich lub jeśli chcecie rozwijać tę kategorię maszyn, to ten pojazdy są dla Was. Małe i szybkie – akurat takich potrzebujecie, by śmigać po polach bitew!

A dodatkowo…

Nowa aktualizacja zezwala graczom bez dostępu do konta premium na tworzenie trzyosobowych plutonów oraz kompanii czołgów. To świetna wiadomość, jeśli lubicie grać z przyjaciółmi!

Wprowadziliśmy także wiele usprawnień i poprawek do grafiki gry. Ta aktualizacja to błogosławieństwo dla Waszych oczu!

Jeśli chcecie poznać wszystkie szczegóły zmian, możecie przeczytać o nich na pełnej liście zmian.

Zwróćcie uwagę na to, że wraz z aktualizacją 8.5 początek nowego dnia zostaje przestawiony na godzinę 7:00. O tej porze będzie następować odświeżenie:

- mnożnika punktów doświadczenia za pierwsze zwycięstwo danego dnia;

- dziennego limitu zakupu czołgów;

- dziennego limitu sprzedaży czołgów;

- dziennego limitu zgłoszeń wysyłanych przez klienta, dotyczących naruszenia zasad gry;

 dziennego limitu rekrutowania załóg z umiejętnościami na poziomie 50%.

Link do strony:
http://worldoftanks.eu/news/7032-version-85-be-released-pl/

IS - pierwsze możliwe ulepszenia - historia, dane techniczne: Ciężki czołg ZSRR - IS

Pierwsze możliwe ulepszenia

Czołg ciężki: IS

Historia

Latem 1943 roku powstał w zakładach w Czelabińsku pierwszy model nowego czołgu ciężkiego. Początkowo nosił on oznaczenie "obiekt 237". Jego głównym konstruktorem był N. F. Szaszmurin. 8 sierpnia 1943, czołg został przyjęty do uzbrojenia Armii Czerwonej. Nowy pojazd otrzymał oznaczenie IS-1 (IS – Iosif Stalin) lub IS-85. Czołg był uzbrojony w armatę D-5T kal. 85 mm. Miał masę ok. 44 t. Wyprodukowano tylko 107 egzemplarzy IS-1. Ponieważ w tym okresie powstał czołg średni T-34-85 uzbrojony w identyczną armatę, zaszła potrzeba wzmocnienia uzbrojenia czołgu ciężkiego. Szybko wdrożono do produkcji czołg uzbrojony w armatę D-25T kalibru 122 mm. Nosił on początkowo oznaczenie "obiekt 240". Po przyjęciu do uzbrojenia zmieniono je na IS-2. W trakcie produkcji czołg ulegał modernizacji. Wprowadzono w jego armacie półautomatyczny zamek klinowy, w celu zwiększenia szybkostrzelności działa. Modernizacji uległ kadłub czołgu, a zwłaszcza kształt jego przednich płyt. Na włazie dowódcy zamontowano podstawę dla wielkokalibrowego karabinu maszynowego DSzK kal. 12,7 mm. Zmodernizowane pojazdy nosiły oznaczenie IS-2M. Do zakończenia wojny ogółem zbudowano ok. 3400 czołgów IS-1 i IS-2.

Na podwoziu czołgu IS-2 powstały działa pancerne ISU-152 i ISU-122.

Zastosowanie bojowe

93% załoga

Czołgi IS-2 weszły w armii radzieckiej na uzbrojenie gwardyjskich pułków czołgów ciężkich. Zwano je także pułkami ciężkich czołgów przełamania. Były to samodzielne jednostki bezpośrednio podporządkowane Naczelnemu Dowództwu. Były one przez nie przydzielane, jako wzmocnienie, do poszczególnych korpusów lub armii, na czas określonej operacji bojowej. Pod koniec wojny zaczęto formować również samodzielne brygady czołgów ciężkich. Czołgi IS-2 pozostawały w uzbrojeniu armii radzieckiej również po wojnie. Na początku lat 50. XX w. poddano je poważnej modernizacji. Polegała ona głównie na wyposażeniu ich w nowe silniki. Były to odpowiednio przystosowane silniki czołgów T-54, tzw. W-54K-IS. Zmodernizowane pojazdy nosiły oznaczenie IS-2M. Na uzbrojeniu pozostawały one do początku lat 90. XX w. Ostatnie manewry z udziałem czołgów IS-2M odbyły się, w Odeskim Okręgu Wojskowym, w 1982 roku.

Czołgi IS-2 były też na uzbrojeniu LWP. Znajdowały się na wyposażeniu 4 Pułku Czołgów Ciężkich przeznaczonego dla 1 Armii WP oraz 5 Pułku Czołgów Ciężkich przeznaczonego dla 2 Armii WP. Zaczęto również formować 6 pułk dla 3 Armii oraz 7 pułk, ale ostatecznie zrezygnowano z tego zamiaru. Razem w latach 1944-45 przekazano LWP 71 czołgów, z czego zwrócono 21 (6 pułku). W chwili zakończenia wojny LWP dysponowało 26 pojazdami. Ich liczba w późniejszym czasie wzrosła na skutek zakupów w ZSRR oraz napraw wozów ściągniętych z pobojowisk. IS-2 użytkowane były do przełomu lat 50. i 60. XX wieku.

(za pl.wikipedia.org)

W grze:

Czołg ciężki VII tieru posiadający 1130 HP i 4-osobową załogę: dowódca (radiooperator), celowniczy, kierowca-mechanik oraz ładowniczy. Podstawowy silnik W-2IS o mocy 600 KM (po badaniach 700 konnyW-2-54IS) rozpędza pojazd do 34 km/h. Pancerz 120/90/60, pancerz wieży podstawowej (IS-85) 100/90/90 zasięgiem widzenia 330 m, po badaniach wieża IS-122 pancerz 100/90/90 z zasięgiem widzenia 350 m. Podstawowe radio 10RK o zasięgu sygnału 440 m i zmodernizowane 12RT o zasięgu 625 m. Podstawowe działo: 85 mm D-5T z zapasem amunicji 68 szt. i zadaje obrażenia 120-200 HP z penetracją 90-150 mm i szybkostrzelnością 12.24 pocisków/min.

Dodatkowo można wyposażyć w działa:

VII       100 mm D-10T           230/230/330    175/235/50      6.98

VII       85 mm D5T-85BM     180/180/300    144/194/44      10.34

VII       122 mm D2-5T           390/390/465    175/217/61      4.08

VIII     122 mm D-25T           390/390/465    175/217/61      4.88Już w garażu jak widzę, mam możliwości dokonania pierwszych ulepszeń - wymiana radia na lepsze i jak widać zakup większego działa. Wiadomo, w następnej kolejności - zawieszenie...

Po przeszkoleniu załogi okazało się, że 30% nadmiar doświadczenia wystarcza jedynie na przeszkolenie do 93%, szkoda, trzeba będzie się trochę namęczyć, by dobić do 100%.
Sprawdzę, co potrafi IS na polu bitwy.

Ciężki czołg ZSRR - IS - podstawowy, drzewko rozwoju

IS podstawowy - drzewko rozwoju

Czołg ciężki: IS 

Historia
Latem 1943 roku powstał w zakładach w Czelabińsku pierwszy model nowego czołgu ciężkiego. Początkowo nosił on oznaczenie "obiekt 237". Jego głównym konstruktorem był N. F. Szaszmurin. 8 sierpnia 1943, czołg został przyjęty do uzbrojenia Armii Czerwonej. Nowy pojazd otrzymał oznaczenie IS-1 (IS – Iosif Stalin) lub IS-85. Czołg był uzbrojony w armatę D-5T kal. 85 mm. Miał masę ok. 44 t. Wyprodukowano tylko 107 egzemplarzy IS-1. Ponieważ w tym okresie powstał czołg średni T-34-85 uzbrojony w identyczną armatę, zaszła potrzeba wzmocnienia uzbrojenia czołgu ciężkiego. Szybko wdrożono do produkcji czołg uzbrojony w armatę D-25T kalibru 122 mm. Nosił on początkowo oznaczenie "obiekt 240". Po przyjęciu do uzbrojenia zmieniono je na IS-2. W trakcie produkcji czołg ulegał modernizacji. Wprowadzono w jego armacie półautomatyczny zamek klinowy, w celu zwiększenia szybkostrzelności działa. Modernizacji uległ kadłub czołgu, a zwłaszcza kształt jego przednich płyt. Na włazie dowódcy zamontowano podstawę dla wielkokalibrowego karabinu maszynowego DSzK kal. 12,7 mm. Zmodernizowane pojazdy nosiły oznaczenie IS-2M. Do zakończenia wojny ogółem zbudowano ok. 3400 czołgów IS-1 i IS-2.
Na podwoziu czołgu IS-2 powstały działa pancerne ISU-152 i ISU-122.
Zastosowanie bojowe
Czołgi IS-2 weszły w armii radzieckiej na uzbrojenie gwardyjskich pułków czołgów ciężkich. Zwano je także pułkami ciężkich czołgów przełamania. Były to samodzielne jednostki bezpośrednio podporządkowane Naczelnemu Dowództwu. Były one przez nie przydzielane, jako wzmocnienie, do poszczególnych korpusów lub armii, na czas określonej operacji bojowej. Pod koniec wojny zaczęto formować również samodzielne brygady czołgów ciężkich. Czołgi IS-2 pozostawały w uzbrojeniu armii radzieckiej również po wojnie. Na początku lat 50. XX w. poddano je poważnej modernizacji. Polegała ona głównie na wyposażeniu ich w nowe silniki. Były to odpowiednio przystosowane silniki czołgów T-54, tzw. W-54K-IS. Zmodernizowane pojazdy nosiły oznaczenie IS-2M. Na uzbrojeniu pozostawały one do początku lat 90. XX w. Ostatnie manewry z udziałem czołgów IS-2M odbyły się, w Odeskim Okręgu Wojskowym, w 1982 roku.

Czołgi IS-2 były też na uzbrojeniu LWP. Znajdowały się na wyposażeniu 4 Pułku Czołgów Ciężkich przeznaczonego dla 1 Armii WP oraz 5 Pułku Czołgów Ciężkich przeznaczonego dla 2 Armii WP. Zaczęto również formować 6 pułk dla 3 Armii oraz 7 pułk, ale ostatecznie zrezygnowano z tego zamiaru. Razem w latach 1944-45 przekazano LWP 71 czołgów, z czego zwrócono 21 (6 pułku). W chwili zakończenia wojny LWP dysponowało 26 pojazdami. Ich liczba w późniejszym czasie wzrosła na skutek zakupów w ZSRR oraz napraw wozów ściągniętych z pobojowisk. IS-2 użytkowane były do przełomu lat 50. i 60. XX wieku.

(za pl.wikipedia.org)


W grze:

IS - podstawowy w garażu

Czołg ciężki VII tieru posiadający 1130 HP i 4-osobową załogę: dowódca (radiooperator), celowniczy, kierowca-mechanik oraz ładowniczy. Podstawowy silnik W-2IS o mocy 600 KM (po badaniach 700 konnyW-2-54IS) rozpędza pojazd do 34 km/h. Pancerz 120/90/60, pancerz wieży podstawowej (IS-85) 100/90/90 zasięgiem widzenia 330 m, po badaniach wieża IS-122 pancerz 100/90/90 z zasięgiem widzenia 350 m. Podstawowe radio 10RK o zasięgu sygnału 440 m i zmodernizowane 12RT o zasięgu 625 m. Podstawowe działo: 85 mm D-5T z zapasem amunicji 68 szt. i zadaje obrażenia 120-200 HP z penetracją 90-150 mm i szybkostrzelnością 12.24 pocisków/min.
Dodatkowo można wyposażyć w działa:
VII 100 mm D-10T 230/230/330 175/235/50 6.98
VII 85 mm D5T-85BM 180/180/300 144/194/44 10.34
VII 122 mm D2-5T 390/390/465 175/217/61 4.08
VIII 122 mm D-25T 390/390/465 175/217/61 4.88

KV-1S podsumowanie i sprzedaż - przed IS

30% dodatkowego rozwoju załogi

Osiągnąłem 30% rozwój załogi po rozwinięciu dodatkowych atutów na KV-1S. Zgodnie z założeniem, załoga przechodzi do czołgu IS.
Zanim sprzedam czołg, muszę go doprowadzić do stanu "surowego". Zdejmuję więc wszelkie rozbudowane moduły: działa, radio itd... zostawiam czysty czołg. Załogę wysyłam do koszar, a pociski do magazynu.
Dopiero taką surówkę sprzedaję, dlaczego? Bo któryś z czołgów może potrzebować modułów w swej fazie rozwoju z KV, a nie ma sensu przepłacać.

KV-1S to dobry czołg z niezłym działem 122 mm, ale jego czas przeładowania, czyni niemiłosiernie podatnym na zniszczenie.
Musi posiadać wsparcie, inaczej ten czołg to puszka, do której będą walić jak do kaczek :)

Czołg ciężki KV-1S najnowsze osiągi i rozbudowa załogi

Udało się zdobyć tytuł rozpruwacz i osiągnąć odznakę mistrzowską I klasy.
Ponieważ niewiele punktów doświadczenia potrzeba, by osiągnąć w załodze pierwsze atuty postanowiłem rozwinąć u załogi: dowódca - umiejętność: mentor, pozostali członkowie załogi - atuty: towarzysze broni.
W momencie, gdy załoga osiągnie 100% nowych zdolności, rozbuduję jeszcze zerowe atuty do ok 20-25% i przerzucę załogę do czołgu IS.
A teraz lecę na walkę Szpilki :)
no i Szpilka wygrał, bo przeciwnik dostał kontuzji, szkoda, tylko 1 runda...

KV-1S z działem 122 mm D2-5T - wyniki

Gra idzie ciężko, szczególnie jeśli walczę przeciw VIII i IX tierom, ale udało się zdobyć nieco punków:

Niestety troszkę mało czasu mam na granie i jakiś czas będzie ciężko z przejściem na wyższe levele czołgów ciężkich. Ale może uda się coś jeszcze zwojować na tym czołgu.

KV-1S z działem 122 mm D2-5T - ELITARNY

Po opracowaniu najmocniejszego działa: 122 mm D2-5T, KV dostał tytuł - elitarny. Stało się tak dlatego, że już przy innych gałęziach rozwoju udało się rozbudować nowsze czołgi.
Pamiętajcie, aby w momencie uzyskania statusu czołgu elitarnego włączyć opcję przyspieszenia szkolenia załogi, bardzo przydatna funkcja, o której będę przypominał non stop :) (chyba, że zapomnę).

KV-1S z działem 85 mm D-5T wyniki

Po opracowaniu nowej wieży KV-85 dostałem możliwość założenia znanego już wcześniej działa 85 mm D-5T. W porównaniu z poprzednikiem, ma ono nieco większą szybkostrzelność... I już przy tym dziale zaczyna się robić ciekawie. Już można nabałaganić, gdyż realna skuteczność działa jest większa niż w przypadku poprzednich czołgów.

 

KV-1S z działem 122 mm U-11

Potężne działo, ale jego szybkostrzelność koszmarna. Ja nazywam to wolnostrzelnością. Mimo tego udało się zdobyć odznakę mistrzowską II klasy.

KV-1S działem 76 mm S-54 pierwsze walki i osiągnięcia

Z działem ZiS możemy polować na muchy, jak się da je namierzyć. Natomiast z S-54 można już postrzelać. Nie są to wulkany i salwy jak z Navarony, ale zawsze ciut lepiej...



Osiągi nie najlepsze, ale trzeba oo czegoś zacząć:

KV-1S podstawowe ulepszenia

Na drzewku rozwoju widać, że damy radę jeździć nieco lepiej wyposażonym czołgiem niż "goły" KV-1S. Zawsze to lepiej.
Jak zachowa się czołg zobaczymy na polu walki.

Ciężki czołg ZSRR - KV-1S

Trochę historii:

Z biegiem wojny ulepszano pancerz KW-1, aby skompensować rosnącą skuteczność niemieckiego uzbrojenia. Końcowym efektem był KW-1C (model 1942), posiadający bardzo gruby i ciężki pancerz, ale brakowało mu odpowiednio mocnego silnika. Czołgiści narzekali, że chociaż pancerz spełniał swoje zadanie, czołg był mało mobilny, a siłą ognia nie przewyższał T-34.

Odpowiedzią na to był KW-1S, mający cieńszy pancerz i niższą, mniejszą wieżę, w celu zyskania większej prędkości maszyny. Co ważniejsze, posiadał wieżyczkę dowódcy ze szczelinami obserwacyjnymi dookoła niej, po raz pierwszy w radzieckim czołgu ciężkim. Jednak dalsze odchudzanie pancerza spowodowało zakwestionowanie sensu dalszej produkcji, skoro te same zadania spełniał o wiele tańszy T-34.

W grze:

Czołg ciężki poziomu VI, posiadający 760 HP i załogę w składzie: dowódca, celowniczy, radiooperator, kierowca-mechanik oraz ładowniczy.

Podstawowy silnik W-2K o mocy 500 KM rozpędza pojazd do 43 km/h lub mocniejszy W-2IS o mocy 600 KM.

Pancerz kadłuba 75/60/60, wieży podstawowej 82/75/75 z zasięgiem widzenia 320 m (wieża KV-85: 100/90/90, zasięg widzenia 330 m). Podstawowe radio 10R - 360 m i mocniejsze, znane już 10RK - 440 m.

Podstawowe działo to 76 mm ZiS-5 z zapasem amunicji 94 szt. zadającej obrażania 83-138 HP i mającą penetrację 65-108 mm z szybkostrzelnością 13.95 pocisków/min.

Dostępne działa:

V             76 mm ZiS-5        110/110/156        86/102/38            13.95     33 400

V             122 mm U-11      450/370              61/160                   5.26        59 920

V             76 mm S-54         115/110/165        109/156/39          13.04     41 480

VI           85 mm D-5T        160/160/280        120/161/43          12.24     61 530

VII         122 mm D2-5T   390/390/465        175/217/61          3.75        84 980

Screeny przedstawiają podstawowy KV-1S.

Elitarny czołg średni T-43 - załoga 100% +

Udało się osiągnąć 100% rozwój załogi, ale... Są już rozbudowane u każdego członka załogi po 2 dodatkowe atuty.
Poszczególni członkowie załogi posiadają dodatkowe wyszkolenie:
dowódca - mentor, towarzysze broni
celowniczy - towarzysze broni i snajper
kierowca-mechanik - towarzysze broni, hamowanie sprzęgłem
ładowniczy-radiooperator - towarzysze broni, rozeznanie w sytuacji.
Czołg prowadzi się znacznie łatwiej. Trzeba będzie zdobyć nim jeszcze trochę doświadczenia przed przesiadką na wyższy tier.

KV-2 wynik z działem 107 mm vs 152 mm

Oto jeden z przykładów wyników uzyskanych z działem 107 mm

A to wynik z działem 152 mm:

Jeszcze raz zdecydowanie polecam działo 107 mm, ale decyzję podejmiecie sami :)

KV-2 działo 152 mm M-10 czy 107 mm ZiS-6 ? AKTULIZACJA

Parametry dział:

VI       152 mm M-10    700/700/910    110/206/86      2.5

VII      107 mm ZiS-6    300/300/360    167/219/54      6.19

Mimo potęgi działa 152 mm, jego szybkostrzelność jest koszmarna. Wówczas czołg nadaje się tylko do ostrzeliwania z daleka, inaczej zajeździ go nawet lekki czołg. Przy 107 mm można już powalczyć. Czy nie zmienię zdania, nie wiem powalczę :)

Zdecydowanie 107 mm, w niewielu bitwach można wykorzystać działo 152 mm. Naprawdę, drużyna musi dobrze współgrać a nasz czołg powinien mieć ochronę przynajmniej 1-2 czołgi lekki. Mogą być one osłoną również dla dział. Ale w bezpośredniej walce nawet taki kolos jak KV-2 nie ma szans z tak wolnym działem jak 152 mm.

KV-2 pierwsze walki i ulepszenia

Mimo swej potęgi z podstawowym działem 122 mm U-11 niewiele można zrobić, działo jest wolnostrzelne, wolna wieża słabe zawieszenie... Same mankamenty ale po przetrwaniu kilku bitew i zdobyciu doświadczenia, zaczyna się nim już prawie jeździć. To znaczy toczy się to wolno, prawie wcale pod górę, ale za to przeszkody typu drzewa, samochody.. mu nie straszne, nawet nie zwalnia.

Całkiem niezły wynik przy podstawowej armacie.

Ciężki czołg KV-2 - stalowy gigant

KW-2 - radziecki czołg ciężki okresu II wojny światowej. Był to czołg z najcięższym uzbrojeniem artyleryjskim na świecie w momencie jego powstania.

Czołg KW-2 powstał jako wersja pochodna nowego typu czołgu ciężkiego KW-1, opracowanego w 1939 w Leningradzkich Zakładach Kirowskich (LKZ). Oznaczenie KW otrzymał na cześć ludowego komisarza obrony Klimenta Woroszyłowa. Prototypowy czołg KW-1 testowany był bojowo w wojnie radziecko-fińskiej (wojnie zimowej), w walkach na Przesmyku Karelskim w grudniu 1939. Okazało się jednak, że stanowiąca uzbrojenie czołgu armata L-11 kalibru 76,2 mm była niewystarczająca do niszczenia drewnianych i żelazobetonowych schronów i umocnień fińskich. Zakłady LKZ otrzymały w szybkim tempie polecenie opracowania wersji czołgu KW z armatą większego kalibru. Zdecydowano się na bezprecedensowe posunięcie w postaci zamontowania w czołgu w obrotowej wieży zmodyfikowanej haubicy M-10S kaliber 152 mm, rozwiniętej z haubicy holowanej wz.1938.

Nowy wariant czołgu odróżniał się od standardowego KW wysoką wieżą o dużych rozmiarach, mieszczącą nowe uzbrojenie. Opracowano go w szybkim tempie już w końcu stycznia. Czołg ten z racji potężnego uzbrojenia nazwany były nieoficjalnie "drednot". Próby czołgu i uzbrojenia wypadły pomyślnie i zdecydowano o budowie kilku sztuk serii informacyjnej czołgów "KW z dużą wieżą", jak wówczas był jeszcze oznaczany.

Dwa lub trzy czołgi serii informacyjnej zostały wysłane od razu w marcu, bez przeprowadzenia prób państwowych, na front kończącej się wojny z Finlandią. Ich uzbrojenie pokazało tam swoją wartość w walce z umocnieniami, a pancerz czołgu udowodnił praktyczną nieprzebijalność przez większość dział. Po zakończeniu wojny, 28 maja 1940 Rada Komisarzy Ludowych podjęła uchwałę o produkcji czołgów KW-1 i KW-2. Dopiero wówczas przeprowadzono próby państwowe czołgów. Mimo wad mechanicznych, czołg został skierowany do produkcji seryjnej.

Czołgi KW-2 zasadniczej serii produkcyjnej odróżniały się od prototypów i czołgów pierwszej serii konstrukcją wieży: w pierwszej serii miała ona skośną przednią ścianę, w zasadniczej serii wszystkie ściany wieży były prostopadłe. Do ataku Niemiec na ZSRR (22 czerwca 1941) zbudowano 200 czołgów KW-2 (wg innych danych 202 lub 232).

Seryjne KW-2 zaczęły wchodzić na uzbrojenie Armii Czerwonej pod koniec 1940. Z powodu niewielkiej liczby, używane były najczęściej w dowództwach korpusów zmechanizowanych. Czołgi te spełniały rolę czołgów wsparcia, analogiczną do nie używanych jeszcze wówczas ciężkich dział samobieżnych (w odróżnieniu od dział samobieżnych, były całkowicie opancerzone i miały obrotową wieżę).

Czołgi te trapione były przez usterki większości modeli KW, czyli niską prędkość i małą trwałość i awaryjność podzespołów przeniesienia napędu i zawieszenia. Zwłaszcza słabym elementem była niedopracowana skrzynia biegów. Usterki te były jeszcze bardziej dotkliwe, niż w KW-1 z uwagi na większą masę czołgu. Poza tym prędkość obrotu wieży i naprowadzania uzbrojenia była niewielka. Występowały też trudności z obrotem ciężkiej wieży.

Atutem czołgu było jednak potężne działo, strzelające pociskami o masie 40-52 kg, przeciwpancernymi, przeciwbetonowymi i odłamkowo-burzącymi. Trafienie pociskiem 152 mm niszczyło każdy niemiecki czołg tego okresu. Ponadto, pancerz KW-2, podobnie jak KW-1, sprawiał niemieckim działom duże trudności. Czołg był praktycznie niewrażliwy na ostrzał z dział kalibrów 37 mm i 50 mm oraz krótkolufowych 75 mm, do czasu wprowadzenia przez Niemców nowszej amunicji. Jedynym działem, które mogło w miarę skutecznie zwalczać czołgi KW była armata przeciwlotnicza 8,8 cm Flak 18. Niemniej jednak, wielka ilość czołgów KW-2 została stracona przez Rosjan w ciągu początkowych kilku miesięcy wojny niemiecko-radzieckiej. Było to w dużej mierze skutkiem nieumiejętnego wykorzystania broni pancernej w walce lub usterek czołgów, połączonych z trudnością lub niemożnością ewakuacji uszkodzonych czołgów, lub nawet porzucania czołgów. Mimo to, pojedyncze czołgi tego typu potrafiły być trudnym przeciwnikiem dla przeważającego liczebnie przeciwnika. W 1942 już tylko niewielka liczba czołgów KW-2 służyła na froncie, po czym typ ten zniknął z linii.

Czołg konstrukcji klasycznej: z przodu kadłuba przedział kierowania, w środku przedział bojowy, z tyłu przedział silnikowy i za nim transmisyjny. Nad przedziałem bojowym obrotowa wieża. Kadłub spawany z pancernych płyt walcowanych i giętych, wieża spawana z płyt walcowanych.

Załoga: 6 ludzi (kierowca i strzelec-radiotelegrafista w przedziale kierowania, dowódca, celowniczy i dwóch amunicyjnych w wieży).

Silnik diesla W-2K, widlasty, 12 cylindrowy, o mocy nominalnej 550 KM, maksymalnej 600 KM, chłodzony cieczą. Skrzynia biegów: 5 biegów do przodu i 1 do tyłu, bez synchronizacji. Sprzęgła boczne, planetarne przekładnie boczne, zębate koła napędowe z tyłu kadłuba. Zawieszenie czołgu: sześć podwójnych kół jezdnych po każdej stronie, zwieszonych na wahaczach wleczonych, amortyzowanych wałkami skrętnymi. Koła jezdne z wewnętrzną amortyzacją. Koła napinające z przodu kadłuba. Po każdej stronie 3 koła podtrzymujące gąsienice. Metalowe gąsienice szerokości 700 mm.

Uzbrojenie: armata czołgowa M-10S wz.1940 (adaptowana z haubicy). Kąt ostrzału w płaszczyźnie poziomej 360°, w płaszczyźnie pionowej 15° do +12°. Prędkość początkowa pocisku 436-530 m/s (zależnie od rodzaju). Dodatkowe uzbrojenie: 3 karabiny maszynowe DT kaliber 7,62mm: jeden sprzężony z armatą, jeden ruchomy w przedniej płycie kadłuba po lewej stronie, obsługiwany przez strzelca i jeden ruchomy w tylnej ścianie wieży. Zapas amunicji: 36 nabojów do działa i 2407-3087 nabojów do km.

Opancerzenie: kadłub: przód i boki 75 mm, tył 60-75 mm, góra 30 mm, dno 40 mm, wieża: maska działa do 110 mm, przód, boki i tył 75 mm, góra 35 mm

Dane taktyczno-techniczne

masa: 52 000 kg

długość całkowita: 680 cm

długość kadłuba: 675 cm

szerokość: 332 cm

wysokość: 328 cm

prześwit: 43 cm

prędkość maksymalna: 32 km/h

zasięg: 225 km po drodze, 150 km w terenie

[za: http://panzer.wikidot.com/kv-2-gigant]

W grze:

Czołg ciężki VI teiru posiadający 810 HP. Załoga 6-osobowa: dowódca, celowniczy, radiooperator, kierowca-mechanik i dwóch ładowniczych.

Silniki M-17F - 500 k.m., W-2K - 500 k.m. oraz W-5 - 560 k.m. dawały maksymalną prędkość 356 km/h. Pancerz kadłuba: 75/75/70, wieży: 75/75/70. standardowe działo: 122 mm U-11 z zapasem 80 szt. amunicji, zadające obrażenia 338-563 HP z penetracją 46-76 mm i szybkostrzelnością 5.45 pocisków/min. Dwa typy wieży: podstawowa - MT-1z zasięgiem widzenia 320 m i MT-2 z pancerzem 75/75/70 z zasięgiem widzenia 330 m. Podstawowe radio 10R z zasięgiem sygnału 360 m i kolejne 10RK - 440-metrowe. Stosowane uzbrojenie:

V         122 mm U-11 450/370           61/160             5.45

VI       152 mm M-10 700/700/910    110/206/86      2.5

VII      107 mm ZiS-6 300/300/360    167/219/54      6.19

Czołg prawie w podstawowej konfiguracji. Ale sprzedałem lekki czołg T-50-2, a część załogi przetransferowałem do KV-2. Od razu było możliwe zastosowanie ulepszeń: odporniejszy silnik W-2K i mocniejsze radio 10RK.

Zobaczymy co da się osiągnąć jeżdżąc tym powolnym gigantem.

Obecny stan drzewka rozwoju - czołgi ZSRR

Jak widać można pominąć walki czołgiem ciężkim KV-1S, gdyż poprzez KV-13 otrzymałem dostęp do czołgu klasy IS. Ale raczej tego nie zrobię, niebawem przesiądę się na KV-1S z KV-1, a na T-150 z KV-2.

Na tą chwilę zatrzymuję rozwój linii niszczycieli i czołgów średnich.

Artyleria pozostaje daleko w tyle, bo jakoś mi nie idzie :)

Oczywiście, każdym dostępnym czołgiem będę starał walczyć dzienni przynajmniej do I zwycięstwa, ale ze względu na brak czasu nie obiecuję, że tak będzie.

SU-100 - walki do elitarnego po 1 dziennie,

T-43 - walki, bo już jest status elitarny, na razie nie zakupuję T-44, walki tylko dla rozwoju załogi,

KV-2 - walki do elitarnego,

KV-1 - w niedługim czasie sprzedaż i zakup KV-1S.

Niszczyciel czołgów SU-100 ewolucja i wyniki oraz AS Pancerny

Jak już podawałem wcześniej, mamy do dyspozycji 4 działa, ale tak naprawdę liczą się tylko 2:
VII - 100 mm D-10S        230/230/330   175/235/50
VII - 122 mm D-2-5S       390/390/465   175/217/61

Pierwsze strzela ok. 8,5 pocisku na minutę drugie niecałe 5. Ale moc tego drugiego jest potężna, nawet z przodu przebija się przez pancerze ciężkich czołgów. Godne polecenia. A oto kilka wyników:

Radziecki czołg średni T-43 - Elitarny

No i udało się! Jest elita. Pamiętajcie, żeby zaznaczyć opcję przyspieszenia szkolenia załogi, aby całe doświadczenie szło w rozwój nowych umiejętności.
Miałem sprzedawać ten czołg, ale waham się. Daje przyzwoite wyniki, a jak zmienię czołg, to stracę po 10% z podstawowego szkolenia załogi. Pogram nim troszkę i zobaczymy co czas przyniesie.