Ciężki czołg ZSRR - IS - podstawowy, drzewko rozwoju

IS podstawowy - drzewko rozwoju

Czołg ciężki: IS 

Historia
Latem 1943 roku powstał w zakładach w Czelabińsku pierwszy model nowego czołgu ciężkiego. Początkowo nosił on oznaczenie "obiekt 237". Jego głównym konstruktorem był N. F. Szaszmurin. 8 sierpnia 1943, czołg został przyjęty do uzbrojenia Armii Czerwonej. Nowy pojazd otrzymał oznaczenie IS-1 (IS – Iosif Stalin) lub IS-85. Czołg był uzbrojony w armatę D-5T kal. 85 mm. Miał masę ok. 44 t. Wyprodukowano tylko 107 egzemplarzy IS-1. Ponieważ w tym okresie powstał czołg średni T-34-85 uzbrojony w identyczną armatę, zaszła potrzeba wzmocnienia uzbrojenia czołgu ciężkiego. Szybko wdrożono do produkcji czołg uzbrojony w armatę D-25T kalibru 122 mm. Nosił on początkowo oznaczenie "obiekt 240". Po przyjęciu do uzbrojenia zmieniono je na IS-2. W trakcie produkcji czołg ulegał modernizacji. Wprowadzono w jego armacie półautomatyczny zamek klinowy, w celu zwiększenia szybkostrzelności działa. Modernizacji uległ kadłub czołgu, a zwłaszcza kształt jego przednich płyt. Na włazie dowódcy zamontowano podstawę dla wielkokalibrowego karabinu maszynowego DSzK kal. 12,7 mm. Zmodernizowane pojazdy nosiły oznaczenie IS-2M. Do zakończenia wojny ogółem zbudowano ok. 3400 czołgów IS-1 i IS-2.
Na podwoziu czołgu IS-2 powstały działa pancerne ISU-152 i ISU-122.
Zastosowanie bojowe
Czołgi IS-2 weszły w armii radzieckiej na uzbrojenie gwardyjskich pułków czołgów ciężkich. Zwano je także pułkami ciężkich czołgów przełamania. Były to samodzielne jednostki bezpośrednio podporządkowane Naczelnemu Dowództwu. Były one przez nie przydzielane, jako wzmocnienie, do poszczególnych korpusów lub armii, na czas określonej operacji bojowej. Pod koniec wojny zaczęto formować również samodzielne brygady czołgów ciężkich. Czołgi IS-2 pozostawały w uzbrojeniu armii radzieckiej również po wojnie. Na początku lat 50. XX w. poddano je poważnej modernizacji. Polegała ona głównie na wyposażeniu ich w nowe silniki. Były to odpowiednio przystosowane silniki czołgów T-54, tzw. W-54K-IS. Zmodernizowane pojazdy nosiły oznaczenie IS-2M. Na uzbrojeniu pozostawały one do początku lat 90. XX w. Ostatnie manewry z udziałem czołgów IS-2M odbyły się, w Odeskim Okręgu Wojskowym, w 1982 roku.

Czołgi IS-2 były też na uzbrojeniu LWP. Znajdowały się na wyposażeniu 4 Pułku Czołgów Ciężkich przeznaczonego dla 1 Armii WP oraz 5 Pułku Czołgów Ciężkich przeznaczonego dla 2 Armii WP. Zaczęto również formować 6 pułk dla 3 Armii oraz 7 pułk, ale ostatecznie zrezygnowano z tego zamiaru. Razem w latach 1944-45 przekazano LWP 71 czołgów, z czego zwrócono 21 (6 pułku). W chwili zakończenia wojny LWP dysponowało 26 pojazdami. Ich liczba w późniejszym czasie wzrosła na skutek zakupów w ZSRR oraz napraw wozów ściągniętych z pobojowisk. IS-2 użytkowane były do przełomu lat 50. i 60. XX wieku.

(za pl.wikipedia.org)


W grze:

IS - podstawowy w garażu

Czołg ciężki VII tieru posiadający 1130 HP i 4-osobową załogę: dowódca (radiooperator), celowniczy, kierowca-mechanik oraz ładowniczy. Podstawowy silnik W-2IS o mocy 600 KM (po badaniach 700 konnyW-2-54IS) rozpędza pojazd do 34 km/h. Pancerz 120/90/60, pancerz wieży podstawowej (IS-85) 100/90/90 zasięgiem widzenia 330 m, po badaniach wieża IS-122 pancerz 100/90/90 z zasięgiem widzenia 350 m. Podstawowe radio 10RK o zasięgu sygnału 440 m i zmodernizowane 12RT o zasięgu 625 m. Podstawowe działo: 85 mm D-5T z zapasem amunicji 68 szt. i zadaje obrażenia 120-200 HP z penetracją 90-150 mm i szybkostrzelnością 12.24 pocisków/min.
Dodatkowo można wyposażyć w działa:
VII 100 mm D-10T 230/230/330 175/235/50 6.98
VII 85 mm D5T-85BM 180/180/300 144/194/44 10.34
VII 122 mm D2-5T 390/390/465 175/217/61 4.08
VIII 122 mm D-25T 390/390/465 175/217/61 4.88