Działo samobieżne SU-85 opracowane zostało w 1943 roku w biurze konstrukcyjnym zakładów Uralmasz w Swierdłowsku, konstruktorem wiodącym był L. Gorlicki. Konstrukcja bazowała na wcześniejszym modelu SU-122, który z kolei został zbudowany na podwoziu czołgu T-34.
Nowy pojazd wyposażono w zmodernizowaną armatę przeciwlotniczą wz. 1943
D5S kal. 85 mm, która charakteryzowała się zwiększoną
szybkostrzelnością, niezbędną dla niszczenia szybko poruszających się
celów. Głównym zadaniem nowej konstrukcji było eliminowanie nowszych
modeli czołgów niemieckich (np. PzKpfw V Panther; PzKpfw VI Tiger), szybszych lub lepiej opancerzonych niż wcześniejsze konstrukcje. Produkcję seryjną dział SU-85 rozpoczęto pod koniec 1943 r.(za: pl.wikipedia.org)
Niszczyciel czołgów V poziomu, posiada 350 HP. 4-osobowa załoga to: dowódca (radiooperator), celowniczy, kierowca-mechanik i ładowniczy. Podstawowy silnik o mocy 480 k.m. daje się rozpędzić do 55 km/h. Pancerz: 45/45/40. Działo 76 mm S-54S z zapasem amunicji 52 szt., dające obrażenia 86-144 HP i 14.63 pocisków/min. Zasięg widzenia 280 m, a na podstawowym radiu zasięg sygnału 325 m. Można rozbudować o silnik 500 k.m. i 2 potężne działa:
VI 85 mm D-5S 160/160/280 120/161/43 13.33
VII 85 mm D5S-85BM 180/180/300 144/194/44 10.00.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz